Taboes waarmee rekening moet worden gehouden bij het gebruik van toneelontwerp in buitenlands gefinancierde ondernemingsactiviteiten

Simpel gezegd zijn taboes mensen, dingen of zaken die gewone mensen moeten vermijden. In het geval van internationale integratie zijn er in China steeds meer buitenlands gefinancierde ondernemingen. Wanneer u jaarlijkse bijeenkomsten of evenementen voor dergelijke ondernemingen organiseert, moet u rekening houden met de taboes die worden veroorzaakt door de culturele verschillen tussen landen. Verschillende landen en regio's hebben verschillende culturele achtergronden, religieuze overtuigingen, gebruiken, morele concepten en levensstijlen, en dus ook hun eigen favoriete of taboepatronen en bijbehorende regelgeving. Alleen wanneer het ontwerp van dansschoonheid zich hieraan aanpast, is het mogelijk om de goedkeuring van de lokale bevolking te winnen.

Taboes hebben ook de volgende kenmerken: Taboes zijn politiek: bij samenwerking met buitenlands gefinancierde ondernemingen moet bij het ontwerp van podiumkunsten ook rekening worden gehouden met politiek. Veel taboes worden geproduceerd vanwege verschillende politieke doeleinden en politieke standpunten; taboes zijn nationaal: bij het ontwerpen moeten we rekening houden met de nationaliteit van de andere partij? Wat zijn de taboes van dit land? Taboes zijn religieus: veel taboes zijn te wijten aan religieuze redenen. Het christendom, het boeddhisme en de islam hebben elk hun eigen taboes; taboes zijn regionaal: hetzelfde land heeft niet noodzakelijkerwijs dezelfde taboes, en verschillende regio's hebben verschillende taboes; taboes zijn traditioneel: verschillende etnische groepen hebben verschillende taboes. Tijdens culturele uitwisselingen moet men letten op de taboes van de andere partij; taboes zijn contractueel: wat podiumontwerpers betreft, moeten ze altijd letten op de veranderingen van taboes. 1 Getal taboe. Bijvoorbeeld, de getallen "4" en "9" zijn taboe in Japan. Daarom kan de jaarvergadering van Japanse bedrijven niet de eenheid "4" gebruiken, zoals 4 lichtbakken en 4 decorfilms. Klanten zullen niet welkom zijn (voeg toe, ik zal persoonlijk geen jaarvergaderingen van Japanse bedrijven organiseren); Europeanen en Amerikanen hebben een taboe op "13", deze erkenning komt relatief vaak voor.

2 Taboes op tekens en patronen. Taboes op tekens en patronen worden meestal onderverdeeld in taboes op personages, dieren, planten en geometrische figuren: Arabische landen verbieden het gebruik van hexagonale sterpatronen. Omdat de zespuntige ster lijkt op het patroon op de Israëlische vlag, zijn Arabische landen zeer verontwaardigd over en taboe op dingen met het zespuntige sterpatroon. In islamitische landen zijn varkens of varkensachtige patronen, zoals beren en panda's, verboden op de tempel.

Groot-Brittannië houdt niet van grote portretten. Vermijd ook het gebruik van olifanten en geiten, maar net als witte katten; net als de Fransen beschouwen Groot-Brittannië pauwen als kwaadaardige vogels en paarden als een symbool van moed. Paarse patronen zijn verboden in Brazilië omdat paars wordt gebruikt voor begrafenissen.

Saoedi-Arabië heeft een afkeer van dingen met afbeeldingen van wijnflessen, kerken en kruizen. In Duitsland zijn symbolen die lijken op swastika's en swastika's verboden. Bedrijven in Libië mogen geen patronen van varkens gebruiken, net als patronen van vrouwelijke lichamen.

De Fransen beschouwen paarden als een symbool van moed; de Fransen vermijden walnoten, schoppen en chrysanten. Pauwen worden beschouwd als kwaadaardige vogels, en kraanvogels en schildpadden zijn taboe. De Zwitsers hebben een taboe op uilen.

Bovendien houden de meeste Europeanen, met uitzondering van de Belgen die katten als onheilspellend beschouwen, van zwarte katten. Bovendien wordt de driehoek internationaal gezien als een waarschuwingssignaal, waardoor het regelmatige driehoekspatroon over het algemeen niet voorkomt. Zo wordt de pauw, de echte feniks die door Chinezen wordt aanbeden, in India beschouwd als een symbool van "sensualiteit".

3 Taboes op kleuren Verschillende nationaliteiten hebben verschillende taboes op kleuren vanwege hun verschillende gewoonten en religieuze overtuigingen. "Doe zoals de Romeinen doen" en "Verander zoals de Romeinen doen" - het decorontwerp moet ook rekening houden met de voorkeuren en afkeuren van kleuren in verschillende landen of etnische groepen, om onnodige mazen in de wet te voorkomen. Bij het ontwerpen van de activiteiten van dergelijke buitenlands gefinancierde ondernemingen moeten passende kleuren worden gekozen op basis van de leefgewoonten van alle landen ter wereld.

Verschillende landen hebben verschillende opvattingen over kleuren. Japan vermijdt groen en houdt van rood, Amerikanen houden van felle kleuren en vermijden paars; moslims haten vooral geel, omdat het, net als groen, de dood symboliseert en denkt dat het ziekten kan verdrijven; Brazilianen vinden paars triest en donkerbruin is... Het is een onheilspellend voorteken en extreem walgelijk: de Fransen beschouwen felle kleuren als nobel en populair; de Zwitsers beschouwen zwart als de rouwkleur, maar houden van rood, grijs, blauw en groen; de Nederlanders beschouwen oranje als een levendige kleur, oranje en blauw. De kleuren vertegenwoordigen de kleuren van het land. De Denen beschouwen rood, wit en blauw als gunstige kleuren.

Italianen beschouwen paars als een negatieve kleur, geven de voorkeur aan lichte kleuren voor kleding, cosmetica en luxe verpakkingen, en geven de voorkeur aan felle kleuren voor eten en speelgoed. De Egyptenaren beschouwen blauw als een duivel en houden van groen; Indiërs houden van rood; Oostenrijkers en Turken houden van groen, terwijl Fransen, Belgen en Bulgaren een hekel hebben aan groen. Mongolen haten zwart.