De toepassing van tijdskleur in het ontwerp van toneelverlichting

Het gebruik van tijd en kleur in het ontwerp van toneelverlichting is een belangrijk middel in de toneelkunst, en de vaardigheden en regels ervan moeten worden beheerst bij het gebruik van licht en kleur. Het toevoegen van licht en kleur en het weglaten van kleur. Bij het schilderen kun je, zolang je de regels van toning beheerst, verschillende kleuren gebruiken om steeds veranderende kleuren te creëren. Het gebruik van kruiden is gebaseerd op de wet van "het weglaten van kleur en kleur" die veel wordt gebruikt in de kleurwetenschap.

Met deze regel kunnen de benodigde lichtkleuren worden opgeroepen met behulp van de superpositiemethode van kleurfilters. Podiumverlichting legt verschillende soorten kleurfilters over elkaar heen, waardoor verschillende lichtkleuren kunnen worden verkregen door middel van licht. De toneelbelichting maakt ook gebruik van de wet van "aftrekking van kleur en kleur" van de toon van schilderijen.

Het is echter de moeite waard om erop te wijzen dat de toneelbelichting niet alleen deze methode moet gebruiken, maar ook de "lichtkleuradditie"-methode om verschillende lichtkleuren te verkrijgen. Dat wil zeggen, de regelmaat waarmee de drie primaire kleuren licht, rood, groen en blauw, aan wit worden toegevoegd. Als we de wet van "toevoeging van licht en kleur" verwarren met de wet van "aftrekking van kleur en kleur", zal het moeilijk zijn om een ​​redelijke wetenschappelijke wet te vinden voor het gebruik van licht en kleur.

Deze twee wetten worden ook gebruikt in kleurentelevisie en kleurenfilmfotografie. De combinatie van rood en groen licht produceert geel licht, maar het geel in de kleur kan niet worden gekoppeld aan rood en groen, en de combinatie van geel en blauw licht kan wit licht produceren. Dat wil zeggen dat de primaire kleur rood plus de primaire kleuren blauw en groen de tussenkleur geel oplevert.

Dit zijn in feite complementaire kleuren, ook wel complementaire kleuren genoemd. Dat wil zeggen, als de toevoeging van twee soorten gekleurd licht een witte kruising kan produceren, worden de twee soorten gekleurd licht complementaire kleuren van elkaar genoemd, wat ook de wet van het toevoegen van wit licht is. De lichtkleur die wordt verkregen door de kleurfilters van podiumverlichting over elkaar heen te leggen door "kleuraftrekking" en de "toevoeging van lichtkleur" waarbij twee lampen van verschillende lichtkleuren op het podium worden gemengd, zijn twee verschillende methoden voor kleuraanpassing, die verduidelijkt moeten worden. Twee verschillende wetten, en maak je er vervolgens vertrouwd mee in de praktijk van het ontwerpen van podiumverlichting om het gewenste artistieke effect te bereiken.

Discussie over de toepassing van lichtbronnen en kleurfilters in toneelverlichting. Bij het bestuderen van de technieken voor het gebruik van licht en kleur in toneelverlichting is het belangrijk om bekend te zijn met de gebruikte hulpmiddelen: toneelverlichting en kleurfilters. Net zoals een kunstenaar bekend moet zijn met de eigenschappen van verf, penseel en doek bij het schilderen, worden er op het podium steeds meer wolfraamlampen gebruikt. Vanwege de temperatuur die de wolfraamdraad in normale omstandigheden kan verdragen, kan deze slechts een lichtkleur van 2800K uitstralen, wat gelig is en geschikt is voor warmgekleurde kleurfilters. Het is moeilijker om warmgekleurde scènes, zoals blauwe nachtscènes, uit te drukken.

Er is een gebrek aan blauwe componenten in de lichtbron, dus ongeveer 70% van het licht gaat verloren na het passeren van het kleurenfilter, wat de verlichtingssterkte van het licht vermindert en de kleurzuiverheid is ook slecht. Sinds de uitvinding van de halogeenlamp heeft de kleurtemperatuur van de lichtkleur 3200K bereikt, wat bijna de limiet is, en is de lichtkleur nog steeds warm. Als de temperatuur van de wolfraamdraad verder wordt verhoogd, zal de levensduur van de wolfraamdraad sterk worden verkort en zal er geen gebruikswaarde zijn. Toneelspelen is een kunst die met het blote oog wordt bekeken, maar de oogzenuw is anders dan kleurenfilm of tv. De kleurgevoelige cellen van het menselijk oog zijn zwak en het kleurverschil is slecht in donker licht. Zoals het zwakke licht van het menselijk oog op een maanverlichte nacht bijna kleurenblind is.

De gevoeligheid voor kleuronderscheiding is veel lager dan die van film en televisie. Het is zeer moeilijk om het belangrijke probleem van podiumverlichting op te lossen zonder de ontwikkeling van gasontladingslampen of metaalhalidelampen om de helderheid en zuiverheid van koudgekleurd licht te verbeteren. Momenteel is het dimmen (het regelen van de verandering van licht en schaduw) van de lampen en lantaarns met behulp van het bovengenoemde verlichtingssysteem niet ideaal, wat het gebruik ervan op het podium beperkt. Kleur (de kleurtemperatuur neemt met 10K af voor elke 1V spanningsafname) heeft met name invloed op het dimmen van koelgekleurde lampen. Er wordt al jarenlang onderzoek gedaan naar het gebruik van dimbare fluorescentielampen om dit lastige probleem op te lossen.

De laatste jaren worden driekleurige fluorescentielampen met frequentieomzetting en dimbare optische vezellijnen gebruikt in film en televisie. De meeste kleurfilters die in theaterverlichting worden gebruikt, zijn geverfd met polyesterhars (ook wel polyesterfolie genoemd). Dit is gemakkelijk te gebruiken, maar het is moeilijk om het volledig kleurloos te maken.

Er zijn meer dan honderd soorten kleurfilters die door bekende fabrikanten worden geproduceerd, en die vaak microserie-kleurfilters worden genoemd. Het verschil tussen de verschillende kleurfilters is erg klein, omdat tv's erg gevoelig zijn voor lichtkleur. Het is daarom zeer noodzakelijk en met het blote oog niet te onderscheiden. Het verschil en de kleurverschillen tussen de twee grote kleurfilters in tv's zijn bijna onaanvaardbaar in films en televisie. Maar voor podiumverlichting hoeven de eisen niet zo hoog te zijn. De Lighting Professional Committee van de China Academy of Stage Arts heeft ooit lichtexperts uit Beijing en Shanghai bijeengeroepen om kleurfilters te selecteren en heeft van tijd tot tijd meer dan 20 veelgebruikte kleurfilters geselecteerd.

De meeste lichtexperts zijn voorstander van de wet van het toevoegen van licht en kleur en het wegnemen van kleur om de gewenste rijke lichtkleurveranderingen te verkrijgen. Omdat polyesterharskleurfilters moeilijk te verbleken zijn, gebruiken sommige buitenlandse theaters die repertoire opvoeren nog steeds kleurfilters van gekleurd glas. Gekleurd glas wordt gemaakt door bepaalde metalen of hun oxiden toe te voegen aan gesmolten glas om verschillende kleuren te produceren, en de kleuren zullen niet vervagen.

Daarmee wordt gegarandeerd dat de kwaliteit van de repertoire-uitvoeringen niet verandert.